ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΦΥΤΩΝ ΓΙΑ ΚΗΠΟΤΕΧΝΙΑ.

• Καρποφόρα  (μηλιά,  κερασιά,  λεμονιά κ.λπ.)  ή ακροδρυοφόρα  (φιστικιά,
καρυδιά, φουντουκιά)
• Λαχανικά (λάχανο, μαρούλι, παντζάρι, κρεμμύδι)
• Ανθοφόρα (τριανταφυλλιά, χρυσάνθεμα, γεράνια)
• Εποχικά (κατηφές, βιολέτα, πετούνια, μοσχομπίζελο)
• Βολβούς (τουλίπα, ντάλια, γλαδιόλα)
• Αρωματικά-Φαρμακευτικά (μέντα, δυόσμο, βασιλικό)
• Παραγωγικά (σιτάρι, κριθάρι, μπαμπάκι)
• Κτηνοτροφικά (τριφύλλι, κριθάρι κ.λπ.)
• Είδη μεσογειακής ή ορεινής ή δασικής χλωρίδας κ.λπ.
• Είδη μυθολογικής σημασίας
• Χαρακτηριστικά φυτά που αποτελούν την κύρια ομάδα της τοπικής χλωρίδας
• Υδρόφιλα και υδροχαρή φυτά εφόσον υπάρχουν οι δυνατότητες
• Φυτά σε κατηγορίες χαρακτηριστικών ή βοτανικών οικογενειών  (χρώμα
φυλλώματος ή άνθους ή μόνον οικογένεια συνθέτων (π.χ. μόνο μαργαρίτες)

Κάθε μορφή κήπου στην ιστορία της ανθρωπότητας αποτελεί μια αντανάκλαση
της σχέσης φύσης-ανθρώπου. Κατ’ επέκταση κάθε κήπος μπορεί να θεωρηθεί πως
εκφράζει την εικόνα του ιδανικού κόσμου του ανθρώπου που τον δημιούργησε.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Η λέξη  «παράδεισος»  προέρχεται από την περσική λέξη  «πάρδες»  που σημαίνει

πάρκο.

             
 Ο κήπος ασκεί μια περίεργη γοητεία στους ανθρώπους διαχρονικά: τόπος απόλαυσης,
ηρεμίας,  στοχασμού,  ανάτασης,  αυτοσυγκέντρωσης,  όπου η ομορφιά παίζει
πρωταρχικό ρόλο και η προαιώνια έννοια της γονιμότητας και της δημιουργίας
ευαισθητοποιείται.

Ο κήπος πρέπει να δημιουργείται γύρω από μια κεντρική κυρίαρχη ιδέα.  Η ιδέα

αυτή μπορεί να είναι ένας κεντρικός ανθώνας, ένα μεγάλο κομμάτι χλόης, μια πισίνα

ή μια λιμνούλα, ένας τριανταφυλλεώνας, ένας βραχόκηπος κ.ο.κ. Οποιαδήποτε κι αν

είναι η ιδέα αυτή πρέπει να διατηρείται απλή και να μην παρεμποδίζεται από άλλα

στοιχειά που αποσπούν την προσοχή του παρατηρητή. 

Ο  σύγχρονος κήπος πρέπει να έχει και μια πρόσθετη λειτουργία. 

Πρέπει να είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να επιτρέπει στους ιδιοκτήτες να ζουν μέσα

του και να αποτελεί μια συνέχεια της ζωής του σπιτιού. 

        

Βασικές εργασίες διαμόρφωσης κηπου.

   

Για να θεωρηθεί ένα σχέδιο κήπου επιτυχημένο, τόσο λειτουργικά όσο και αισθητικά, 

πρέπει να είναι απλό στη σύλληψη, ορθολογικό στη χρήση των φυτών και των άλλων

δομικών υλικών και να διαθέτει σωστές αναλογίες μεταξύ των χώρων. 

Το περιβάλλον του κήπου δεν είναι στατικό. Διαθέτει ρυθμό και κίνηση: τον άνεμο

στα φυλλώματα των δένδρων, την καμπύλη γραμμή της χλόης που χάνεται ανάμεσα

στους θάμνους,  την ποικιλία των χρωμάτων των ανθέων.

                 
 Παρόλα αυτά σε έναν κήπο υπάρχει πάντα κάποια συμμετρία,  όσο κι αν
προσπαθούμε να ξεφύγουμε από αυτήν.  Ο άξονας συμμετρίας μπορεί να μην είναι
έντονος και εμμέσως αντιληπτός αλλά κυριαρχεί πάντα στο χώρο

                                           
                     
Ιδανικό σχέδιο για ένα συγκεκριμένο χώρο δεν υπάρχει.  Μπορεί να προταθούν 10
λύσεις και να είναι εξίσου ικανοποιητικές.  Πρέπει να επιλέγεται πάντα εκείνη που
εξυπηρετεί καλύτερα τις προσωπικές,  αισθητικές και λειτουργικές ανάγκες του
καθενός

                     


Οι εργασίες που πρέπει να προηγηθούν  των εργασιών φύτευσης στο υπό
διαμόρφωση χώρο είναι : 
• Κοπή των άρρωστων και προβληματικών   δέντρων και φυτών που υπάρχουν
στον εν λόγω χώρο   όπως οι λεύκες που βρίσκονται   στο νοτική μεριά αλλά
και στον χώρο όπου θα δημιουργηθεί ο οπωρώνας ( για τους λόγους που ήδη
έχουμε αναφέρει παραπάνω).
• Απομάκρυνση των  πολυετών ζιζανίων  όπως βρωμούσες  που υπάρχουν σε
όλη την έκταση του κήπου και βάτα   που συναντώνται   σε ορισμένες γωνιές
του χώρου.
• Προτείνεται ελαφρύ φρεζάρισμα με τρακτέρ  στην παιδική χαρά, οπωρώνα
και νότια μεριά   σε όλη την έκταση του κήπου.
• Προετοιμασία των κεκλιμένων επιπέδων  με σκάλισμα , βοτάνισμα και
ομαλοποίηση της κλίσης σε κάθε χώρο ανάλογα.

 
                               


 «Το κλάδεμα, το σκάλισμα και το ξεχορτάριασμα είναι οι πιο καλοί τρόποι για θετική αντιμετώπιση και οριστική απαλλαγή από ψυχολογικά προβλήματα…» (Diane Relf- “the role of Horticulture in human well-being and social development adds).