Πριν από τη σπορά γίνεται καλό σκάψιμο του εδάφους με φρέζα σταυρωτά, για να ''αναπνεύση'' το χώμα, να καταστραφούν τα τυχόν ζίζάνια και να ψιλοχωματιστεί το έδαφος προκειμένου να γίνει εύκολα η βλάστηση των σπόρων. Μετά προσθέτουμε στο έδαφος ποταμίσια άμμο (είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί), γιατί το έδαφος για να αναπτυχθεί καλά ο χλοοτάπητας πρέπει να έχει περιεκτικότητα σε άμμο από 65-75%. Η άμμος είναι απαραίτητη αν το έδαφος είναι βαρύ αργιλώδες, για να βελτιωθεί ο αερισμός και η στράγγιση του. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί τύρφη για να βελτιώθούν οι φυσικές του ιδιότητες. Η τύρφη επίσης βελτιώνει και το πολύ αμμώδες έδαφος που χάνει εύκολα την υγρασία. Ανάλογα με το έδαφος προσθέτουμε 15-20 λίτρα τύρφη ανά τετραγωνικό μέτρο. Μαζί με τη τύρφη προστίθεται και η βασική λίπανση καθώς και ένα κοκκώδες εντομοκτόνο εδάφους κυρίως για τα μυρμήγκια πχ tefluthrin. Για τη βασική λίπανση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα σύνθετο λίπασμα πχ το 11-15-15 σε ποσότητα 50-60 γραμμάρια ανά τετραγωνικό μέτρο. Το λίπασμα πρέπει να διασκορπιστεί όσο το δυνατό πιο ομοιόμορφα σε όλη την έκταση του χώρου. Όταν αυτό γίνεται με το χέρι πεταχτά, χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό, θέλει προσοχή. Το εντομοκτόνο εφαρμόζεται επίσης πεταχτά με το χέρι φορώντας όμως πάντα γάντια. Αφού μπούνε όλα αυτά, ακολουθεί και πάλι σταυρωτό φρεζάρισμα για να ενσωματωθούν όλα στο έδαφος.
Μετά ακολουθεί ισοπέδωση του εδάφους και καλό κατάβρεγμα ώστε να κάτσει το χώμα και να δούμε που κρατάει νερό και όπου υπάρχουν τυχόν λακούβες να διορθωθούν με προσθήκη επιπλέον χώματος. Όταν περάσουν 3-5 ημέρες και στεγνώσει επιφανειακά το χώμα το αναμοχλεύουμε ελαφρά με τη τσουγκράνα για να αφρατέψει και σπέρνουμε πεταχτά το σπόρο ο οποίος καλό είναι να ανακατευτεί πρώτα με ποταμίσια άμμο ή με καλά πλυμμένη άμμο θαλάσσης, για να διασπαρεί ευκολότερα και πιο ομοιόμορφα. Η ποσότητα ανά τετραγωνικό μέτρο εξαρτάται από το είδος, τη ποικιλία ή τις ποικιλίες αν χρησιμοποιείται μίγμα.
Μετά χτυπώντας ελαφρά με τη τσουγκράνα το χώμα παραχώνουμε τους σπόρους. Επειδή οι σπόροι είναι πολύ μικροί δε πρέπει να σπαρούν βαθειά γιατί τα νέα φυτά δε θα μπορέσουν να φτάσουν στην επιφάνεια του χώματος. Αντί για χτύπημα με τη τσουγκράνα μπορεί να γινει κυλίνδρισμα με κύλινδρο βάρους 50-60 κιλών.
Μετά τη σπορά γίνεται πότισμα με πολύ προσοχή ώστε να μη παρασύρονται οι σπόροι και να μη σχηματίζονται λιμνούλες νερού. Αν ο χώρος είναι μικρός μπορεί να καλυφθεί με δίχτυα που χρησιμοποιούνται για το μάζεμα των ελιών και να προστατεύεται ο σπόρος από τη δύναμη του νερού αλλά και τα πουλιά. Όταν βλαστήσουν τα φυτά το δίχτυα αφαιρούνται. Το πότισμα πρέπει να γίνεται με τέτοια συχνότητα ώστε η επιφάνεια του χώματος να είναι συνεχώς υγρή όχι όμως λασπωμένη. Η συχνότητα βέβαια εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες. Τώρα που ο καιρός θα είναι δροσερός και πιθανότατα βροχερός, το πότισμα μπορεί να είναι λιγότερο συχνό.
Μετά ακολουθεί ισοπέδωση του εδάφους και καλό κατάβρεγμα ώστε να κάτσει το χώμα και να δούμε που κρατάει νερό και όπου υπάρχουν τυχόν λακούβες να διορθωθούν με προσθήκη επιπλέον χώματος. Όταν περάσουν 3-5 ημέρες και στεγνώσει επιφανειακά το χώμα το αναμοχλεύουμε ελαφρά με τη τσουγκράνα για να αφρατέψει και σπέρνουμε πεταχτά το σπόρο ο οποίος καλό είναι να ανακατευτεί πρώτα με ποταμίσια άμμο ή με καλά πλυμμένη άμμο θαλάσσης, για να διασπαρεί ευκολότερα και πιο ομοιόμορφα. Η ποσότητα ανά τετραγωνικό μέτρο εξαρτάται από το είδος, τη ποικιλία ή τις ποικιλίες αν χρησιμοποιείται μίγμα.
Μετά χτυπώντας ελαφρά με τη τσουγκράνα το χώμα παραχώνουμε τους σπόρους. Επειδή οι σπόροι είναι πολύ μικροί δε πρέπει να σπαρούν βαθειά γιατί τα νέα φυτά δε θα μπορέσουν να φτάσουν στην επιφάνεια του χώματος. Αντί για χτύπημα με τη τσουγκράνα μπορεί να γινει κυλίνδρισμα με κύλινδρο βάρους 50-60 κιλών.
Μετά τη σπορά γίνεται πότισμα με πολύ προσοχή ώστε να μη παρασύρονται οι σπόροι και να μη σχηματίζονται λιμνούλες νερού. Αν ο χώρος είναι μικρός μπορεί να καλυφθεί με δίχτυα που χρησιμοποιούνται για το μάζεμα των ελιών και να προστατεύεται ο σπόρος από τη δύναμη του νερού αλλά και τα πουλιά. Όταν βλαστήσουν τα φυτά το δίχτυα αφαιρούνται. Το πότισμα πρέπει να γίνεται με τέτοια συχνότητα ώστε η επιφάνεια του χώματος να είναι συνεχώς υγρή όχι όμως λασπωμένη. Η συχνότητα βέβαια εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες. Τώρα που ο καιρός θα είναι δροσερός και πιθανότατα βροχερός, το πότισμα μπορεί να είναι λιγότερο συχνό.
